دلنوشته های نژاد
سروده، دلنوشته، یادداشت، یادبود، خاطره، سفرنامه، مناسبت و... (وبلاگ شخصی ابراهیم جلالی نژاد - jalalinezhad_eb )
دلنوشته های نژاد
سروده، دلنوشته، یادداشت، یادبود، خاطره، سفرنامه، مناسبت و... (وبلاگ شخصی ابراهیم جلالی نژاد - jalalinezhad_eb )درباره من
بنام پروردگار هستی بخش مهربان
◇ فرصتی دست داد تا بتوانم دلنوشته های سوار بر قلم خود را بر صفحات مجازی بنشانم !
و این شد پاره ای از یادداشتها، دلنوشته ها و سروده هایم، تا شاید اوقات عزیزی را مفید پر نموده و نظری را بخود جلب نماید.
ادامه...
سوگنامه عاشورا
« سوگنامه عاشورا »
(در رثای سالار شهیدان و ماتم عاشورا و مصیبت کربلا)
بسم الله الرحمن الرحیم
صبح است ولی مثل غروبِ طوفانی، غمبار و تیره و تار است. چه روز عجیبی و چه حال منقلبی!
امروز حس غریبی تمام وجودم را فرا گرفته و بغض سنگینی گلویم را می فشارد!
چشمانم می خواهند ببارند ولی انگار اشکها خشک شده اند، ولی از فرط ماتم بعید نیست که بجای اشک، خون از چشمان جاری شود! چه اندوهی است که مرا احاطه کرده و رمق از من ربوده!...
نامش که در ذهنم نقش می بندد، لرزه بر اندامم می افتد، از خود بیخود می شوم و از بی تابی می خواهم بر سر و سینه زنم و فریاد ی از اعماق وجودم سر دهم که تا همه اهل زمین وآسمانها بشنوند و از سوز این درد جانکاه بامن همناله شوند که : فریاد یا محمدا!...
آری، امروز عاشوراست!...
روزی که تحمل اندوهش برایم سنگین است. روزی که همیشه از آمدنش در اضطرابم و سحرگاهش به افق خیره میشوم و با ناله سوزناک و ملتمسانه از آسمان میخواهم که : مکن ای صبح طلوع!...
رفته رفته که آفتاب به گیتی بال می گستراند، افکار پریشان بیشتر به سراغم می آید و فکر اینکه چند ساعت دیگر امروز در سرزمین نینوا چه اتفاقی رقم می خورد، دگرگون میشوم و می خواهم جامه از تن بِدَرَم!
تنها چیزی که آرامم می کند دستاورد این قیام یعنی پیروزی خون بر شمشیر است!
و جاودانگی قیام بطوریکه برای ما تداعی گشته، در مقابله با ظلم وستم، هر روز عاشورا و هر جا کربلاست!
و اینکه دشمن نتوانست با تسخیر جسم پاک امام و مولایم ، نور او را خاموش کند.
اینک پس از قرنها نور وجود مولایمان، سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام، روشنگر محفل حق جویان و پیروان و ارادتمندان به خاندان عصمت و طهارت، و چراغ راه مجاهدان و آزادمردان جهان است بطوریکه دیدیم در هشت سال دفاع مقدس و جانانۀ دلیرمردان این آب و خاک و پرورده مکتب امام حسین (ع)، چه افتخاراتی کسب کردند و چه جلوه های تازه ای در دفاع برای جهانیان به نمایش گذاشتند! ، و همه از برکت قیام مولای ما اباعبدالله الحسین (ع) است...
آری ، آنچه که در سوگواریها و مراسم عزاداریهای سالانه محرم و صفر جلوه نمائی می کند، تنها عشق به امام حسین (ع) و غم و ماتم برای شهادت ایشان و فرزندان واصحاب و یاران شهیدش نیست، بلکه این مقدمه هدفی است که خواست خود امام شهیدان است! زنده نگهداشتن نهضت و قیام عاشورا و زنده نگهداشتن یاد امام و مصائبی که بر حضرت و اهل بیتش وارد شد، برای بیان اهداف قیام در مراسمات سوگواری بمنظورسرمشق گرفتن نسلهای بشری بویژه نوجوانان وجوانان از هدف امام و هدف قیامش !
در حقیقت این مکتب پیشوای شهید ماست که مهم است، مرام و مسلک اوست که حائز اهمیت است، و هدف انقلاب عاشورا!...
ما و نسلهای بعدی باید ضمن تأسّی از روش و منش و خُلق وخوی امام و مکتب و مرامش ، خود را و زندگی خود را بسازیم و اصلاح کنیم تا خواست و هدف سالار شهیدان عملی شده و دعوتش اجابت گردد. باید تمامی دستورات و فرمایشات گهربار ایشان بویژه خطبه های روز عاشورا را مرور کرده و آویزه گوش خود کنیم، باید پیروی نمائیم از این بزرگ مرد تاریخ شیعه که هم امام و پیشوا هست و هم الگوی همه حق طلبان و آزادگان جهان، باید عاشق باشیم تا پیرو گردیم، عاشق خودش، شخصیتش، اخلاقش و... و عاشق مرام و مسلک و مکتبش!....
آری، اینها آرامش بخش من است و مرا آرام می نماید.
برگردیم به حال و هوای عاشورا!...
صدآه و هزاران ناله از بی حرمتی ها در حق میوه قلب رسول الله (ص) و ستم بر آل الله، که چه سوزناک بود!...
آه که چه کردند با امام خود! یکصدا و دستجمعی دعوتش کردند! چه دعوتی؟ واقعا آنجا دعوت از مهمان عجیب بود!...، چه شد که به یکباره دعوت کنندگان امام با یک تهدید دشمن نه تنها میدان را خالی کردند، بلکه به لشکر کفر پیوستند و در بیابان نزدیک به شهر، راه را بر امام و یارانش بستند و حتی به مخالفت با ایشان در مقابلش به صف ایستادند؟!...
شرمتان باد ای عهد شکنان! نفرینتان باد ای ترسویان و فریب خوردگان! لعنت برشما ای دنیاطلبان و پشت کنندگان به حق و حقیقت! حال که از دعوت امام منصرف شده بودید، چرا لشکرکِشی؟ چرا مهمان کُشی؟
لعن و نفرین برای شما اشقیا خیلی کم است!
نفرین ابدی بر شما که حرمت مهمان شکستید و بر غریبِ غریبان وقیحانه راه بستید، پرده حُرمَتش دریدید و بر آن مدافعِ بى یاور وحشیانه هجوم آوردید!
شرم نکردید که بر امام خود چنین ظلم روا داشتید؟ در کنار فرات آب را بر او و اهل و عیالش بستید و تشنگی را بر آل الله تحمیل نمودید، یاران و فرزندان امام را یکی پس از دیگری به شهادت رساندید تا شاید عرصه را بر ایشان تنگ و وادار به شازشش نمائید، ولی زهی خیال باطل و غافل از هدف بزرگمرد تاریخ و حماسه ساز کربلا !....
کم کم که به ظهر نزدیک می شویم، اندوه و ماتمم بیشتر میشود، یاد تشنگی طفلان و اهل خیام، یاد لبهای خشکیده امام از یکطرف و داغ عزیزان از دست رفته اش از طرف دیگر بر اندوهم می افزاید.
با شنیدن صوت ملکوتی اذان، امام جنگ را رها و با باقیمانده یارانش به صف نماز می ایستد. مگر نه اینکه هدف او برپاداشتن نماز بود و مقاومتش برای حفظ ارزش و منزلت نماز و احیا داشتن دین خدا؟ واین را دشمن میدانست و بخاطر همین نمی توانست آرام بگیرد تا امام نمازش را تمام کند، لذا وحشیانه به صف نماز هجوم برده و با تیرباران نمازگزاران و حملۀ سواران، تنی چند از محافظان و یاران امام هنگام نماز به درجه رفیع شهادت نائل آمدند. به احترام این حرکت تاریخی امام در ظهر عاشورا و به یاد ایشان، ما هم با نواخته شدن گلبانک محمدی (ص) در ظهر عاشورا در هرکجا که حضور داریم، به صف نماز جماعت می ایستیم تا این سنّت حسنه برای همیشه حفظ گردد.
عصر را با یاد غربت سرور و سالار دین و جوانمردی سپه سالار سپاهش حضرت عباس ابن علی (ع)، قمر بنی هاشم پشت سر میگذارم ( آنگاه که حضرت ابوالفضل علیه السلام به فرمان امام برای آوردن آب راهی فرات شده و بدون آنکه خودش آبی بنوشد، برای رساندن آب به خیمه های آل الله با چنگ و دندان با دشمن مقابله کرده و در نهایت با قطع دستان مبارک و زخمها و جراحات زیاد از ادامه راه بازمانده و امید طفلان و کودکانِ در انتظار آب به یاس تبدیل گشت)، همچنین لحظه پرپر شدن فرزند شیرخواره امام روی دستانش که از دشمن سیراب نمودن او را درخواست کرده بود و پاسخ دشمن که تیر سه شعبه بود و گلوی شکافته طفل معصوم!، و دردناک تر از همه، لحظه تنهائی امام در میان سیاهی لشکر کفر با آن ندای ملکوتی " هل من ناصرٍ ینصُرُنی" اش !...
دشمن که منتظر این فرصت بود با قصاوت تمام و با تمام قوا به میوه قلب رسول خدا (ص) و فرزند حیدر کرار (ع) حمله ور شده و با انبوهی از تیر وشمشیر و نیزه و خنجر، زخمهای فراوانی بر بدن مبارکش وارد ساختند و پیکرآغشته به خونش را از مرکب به زیر آورده و گونه اش را بخاک آلودند؟ و از آن شقی تر و بدتر، حیا و شرم را کنار گذاشته و شاهرَگ مبارکش را بریدند، و مَحاسنِ مبارکش را بخون خضاب کردند، و سر ِ مقدسش را بر بالاى نیزه گذاشتند و جامه از بدنِ پاکش دریده و به غنیمت بردند! و در آن سو، اسب بی صاحبی که مجروح و خونین به خیمه ها بازگشته بود!...
شرم بر آن عهد شکنان مهمان کُش، که با این جنایت، لعن و نفرین ابدی را برای خود خریدند !...
با شهادت امام، زمین و زمان دگرگون شد، عرش به لرزه درآمد و اهل زمین و آسمانها در این مصیبت داغدار شدند. ولی دشمن به این هم بسنده نکرد، بر بدنهای پاک شهدا اسب تاختند، به خیمه ها حمله ور شده و آتش زدند، به اهل خیام اعم از زنان و کودکان ستم روا داشته و آنها را به اسارت بردند و...
واویلا از اینهمه شقاوت!...
و کم کم غروب اندوهبار فرا می رسد و خبر از آمدن شب دارد، شب شام غریبان! چه شبی است که ظلمتش با تمام شبهای دیگر فرق دارد، اسارت اهل بیت امام (ع) بهمراه سرهای عزیزان روی نیزه ها، بی حرمتی مردم نادان و کورباطن، رها نمودن بدنهای پاک شهدا در بیابان ووو....،
غم و ماتم، اندوه و مصیبت با ظلمت شب، فضای غیر قابل تحملی را پدید آورده، بگونه ای که فشار بغض بر گلو از یکطرف و فشار قفسه سینه از طرف دیگر، نای نفس کشیدن را از آدم می گیرد، ناله و سوز وافغان همه جا را فرا گرفته است و چه لحظات سوزناکی ! و براستی که شام غریبان، سحر ندارد ! ...
امان از این مصیبت!....
اکنون که قرنها از آن فاجعه قوم ستمکار میگذرد، هر سال داغ مصیبت وارده به اهل بیت عصمت و طهارت تازه تر شده و اندوه وماتم این غم عظمی بر دل ما شیعیان و عاشقان امامت و ولایت سنگینی می کند.
حال چگونه آرام گیرم، آنهم در چنین روزی که این همه جفا به کسى روا داشتند که قادر سبحان او را پاک و مطهّر گردانیده ؟ میکائیل در گهواره با او تکلّم نموده و جبرئیل به او مباهات مى نمود. شکیبا و حسابگر اعمالِ خویش براى خدا بود .
درد و اندوه این مصیبت، فقط با انتقام خون پاک و مطهرسالار شهیدان وشهدای کربلا بدست توانای منجی عالم بشریت، امام غائب حضرت صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف تسکین خواهد گرفت! وما شیفتگان آن امام همام با تحمل این ماتم عظیم، تا آنزمان به سوگ مینشینیم و بر امام مظلوم و فرزندان و یاران و اصحاب شهیدش درود می فرستیم و با سوز دل اینگونه نجوا می کنیم :
سلام بر تو اى مولاى ما ،
سلام بر شهیدِ شهیدان،
سلام بر آن کشته مظلوم و مقتولِ دشمنان که خونش را به ظلم و ستم ریختند،
سلام بر آن جاى گرفته در خاکِ پاک، ساکنِ کربلاء و صاحـبِ آن بارگـاهِ عالى رتبه،
سلام بر آن مظلوم بى یاوری که عهد و پیمانش را شکستند و خونش را مباح کردند،
سلام بر آن کسى که فرشتگانِ آسمان بر او گریستند ،
سلام بر تو ای سالار شهیدان، ای حضرت حسین ابن على فرزند رسول خدا (ص)،
سلام بر تو و خاندان و فرزندانِ شهیدت، حضرت على اکبر و آن شیر خوارِ کوچـک علی اصغر و....
سلام بر آن دور افتادگان از وطن خودشان،
سلام بر آن گریبان هاى چـاک شده،
سلام بر آن لب هاى خشکیده،
سلام بر آن خون هاى جارى ،
سلام بر آن اعضاىِ قطعه قطعه شده ،
سلام بر آن به خاک افتادگان در بیابان ها،
سلام بر آن سرهاى جدا شده از بدن و بالا رفته بر نیزه ها،
سلام بر آن بدن هاى عریان و برهـنه شده در صحرای کربلا ،
سلام بر آن دفن شدگـانِ بی کفن،
سـلام بر آن ارواحِ پاک و مطهر شما،
سلام بر تو ای مولای ما،
و سلام بر همه اهل و عیالتان آنگاه که به اسیرى رفتند،
و در غُل و زنجیر آهنین بر فراز جهازِ شتران دربند شدند،
و گرماى آفتابِ نیمروز چهره هایشان را مى سوزاند ،
در صحراها و بیابانها کشیده می شدند، دستانشان به گَردَنها زنجیر شده بود و...!
واى بر این ددمنشان و سرکشان گناهکار!
لعنت و نفرین ابدی نثارشان باد!
سلام ودرود خدا بر مولای ما اباعبدالله الحسین و خاندان و اصحاب و یارانش در صحرای کربلا در روز عاشورا.
مولاجان! دشمنان کوردل شما که خود را مسلمان و برحق میدانستند، بر این خیال باطل بودند که با شهادت شما به آرزوی واهی خود دست خواهند یافت، ولی نفهمیدند که با شهادت شما در واقع اسلام را کُشتند و آیاتِ قرآن را تحریف کرده و سُنّتها را شکستند، پایه هاىِ ایمان را منهدم نموده، احکام دین خدا را از بین برده و بی یاور نمودند و با جنایت و عداوت خود به حقّ و حقیقت خیانت کردند، چنانکه پس از شهادت شما، کفر و اِلحاد و هوى و هوس ها و گمراهیها ، فتنه ها و باطلها اوج گرفت و دامنگیر جامعه گردید.
مولاجان! گرچه بلحاظ بعد زمانی و مُقدَّرات الهى ما در آنزمان در کربلا نبودیم تا به شما یارىِ رسانیم و با آنانیکه با شما جنگیدند بجنگیم و یا پاسخ دشمنی همه کسانیکه با شما اظهار خصومت کردند را بدهیم ، در عوض همیشه و هر دم با یاد شما نفس می کشیم و صبح و شام بر شما مویِه میکنیم و به جاى اشک براى شما خون گریه میکنیم. براستی جا دارد که از روى تأسّف بر مصیبت هائى که بر شما وارد شده، از فرط اندوهِ مصیبت و غم و غصّه در شدّتِ حزن جان سپاریم!...
مولاى ما، زیارت شما و پابوسی بارگاه ملکوتی شما مرحمی بر آلام سینه های مالامال از اندوه ماست و ما در هر نقطه این کره خاکی که باشیم، رو به سوی صحن و سرای باصفای تو در کربلا می نمائیم و بر آن اَبدان و ارواح مطهر درود می فرستیم و منتظر جواب شما خواهیم ماند.
سلام بر تو ای مولای ما،
سلام بر فرشتـگانى که بر گِـردِ بارگاه شما پَر مى کِشند و اطرافِ تُربتـتان اجتماع کرده و در آستانِتان طواف مى کنند و به زیارت شما مشغولند.
مولاجان! در عجبم که دشمنانت چطور با وجودیکه شما را می شناختند، آنگونه بر شما جفا کردند؟
مگر نه اینکه خدا را اطاعتِ میکردى واز نافرمانى اش بیزار بودی؟
مگر نه اینکه به ریسمان خدا چنگ می زدى تا او را راضى نمائى و او را اجابت فرمودى؟
مگر نه اینکه شما نماز بپا می داشتى، زکات می دادى، امر به معروف میفرمودى و از منکر و عداوت نَهى مینمودى؟
براستی غیر از این نبوده که شما فرمانبردارِ خوب خداوند و پیرو جدّتتان حضرت محمّدبن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم بودى و گوش به فرمان کلام پدر بزرگوارتان حضرت على علیه السلام بوده و در انجامِ سفارش برادر بزرگوارتان حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام نیز پیشى می گرفتی و در مجموع سنّتهاى نیکو بوجود آورده و همه را به هدایت و استقامت دعوت نمودی و راههاى حقّ و صواب را روشن ساختى و بحقّ در راه خدا جهاد فرمودى!
همچنین رفعت دهنده پایه شرافتِ دین، خوار و سرکوب کننده طغیان و کوبنده سرکشان، خیرخواه و نصیحتگرِ اُمّت و ترحُّم کننده بر اسلام و مسلمین بودى و درسخت ترین شرایط با فاسقان مبارزه فرمودی و در نهایت با حُجَج و براهین الهى قیام نمودی!
آری، در هنگام بلاء صابر و شکیبا ، مراقب و حافظ دین خدا ، مدافع حریم آئین و یارى گرِ حق بودى!
بدرستی طریقِ هدایت را حفظ و یارى مینمودى، عدل و داد را گسترش داده و وسعت مى بخشیدى، دین و آئینِ الهى را یارى نموده و آشکار مى نمودى، از کار یاوه گویان جلوگیرى میکردى، حقّ ضعیف را از قوى باز میستاندى، در قضاوت و داورى بین ضعیف و قوى بطور عادلانه و برابر حُکم میفرمودى و....
زبانم قاصر و قلمم ناتوان، ولی هرچه از شما بگویم و بنویسم، ذره ای است از دریای بیکران خصلت و مرام و شخصیت و خلق و خوی شما !
در واقع شما بهار ِسر سبز ِ یتیمان ، نگاهبان و حافظ مردم ، مایه عـزّت و سرافرازى اسلام، معدنِ احکام الهى، هم پیمان نیکى و احسان ، پوینده طریقه ی جدّ بزرگوار و پدر گرامیتان بودی و وفادار به پیمانها، داراى سجایاىِ پسندیده و با جود و کَرَم ، شب زنده دار و عبادتگر در دلِ شبهاىِ تاریک، معتدل و میانه رو در روشها، با سجایا و اخلاقِ کریمانه، داراى سوابقِ با عظمت و ارزشمند، داراى نَسَبِ شریف و حَسَبِ والا، با درجات و رتبه هاىِ رفیع و عالى، مناقب و فضائلِ بسیار، سِرِشت و طبیعت مورد ستایش داشتی و با عطایا و مواهبِ بزرگ بودى، حلیم وصبور، هدایت شده، بازگشت کننده بسوى خدا، با جود و سخاوت ، دانا ، توانا و قاطع، بسیار نالان وگریان در پیشگاه خداوند، محبوب و با هیبت، حافظِ عهد و پیمانِ الهى، براى قرآن پشتوانه نجات دهنده، براى امّتِ اسلام بازوى توانا و درطاعتِ حقّ کوشا بودى!
از دنیا آنچنان روگردان بودى مانند کسیکه بزودی از آن رخت برخواهد بست ، و مانندکسانیکه ازدنیا در وحشت و هراس بسر میبرند به آن نگاه میکردى، در آرزوهایت نشانی از تعلّق به دنیا نبود و از زیور دنیا روگردان بودی، دیدگانت از بهجت و سرور دنیا بربسته، واشتیاق و مِیلتان به آخرت شهره آفاق بوده است.
ولی متاسفانه سرانجام "جور و ستم" دستِ تعدّى دراز نمود و "ظلم و سرکشى" نقاب از چهره برکشید و "ضـلالت و گمـراهى" پیروان خویش را فرا خواند و آنها به ستم و دشمنى رویاروىِ تو قرار گرفتند. پس تو نیز با آنان به جهاد برخاستى پس از آنکه حقّ را به آنان گوشزد کرده، آنها را به عـذابِ الهى هشدار داده و حجّت را بر آنها مؤکّد فرموده و تمام نمودی، ولى دریغا که آن قوم بی وفا و جفاکار عهد و پیمان و بیعت تو را شکستند و....!
و در خاتمه با انزجار از آن ستمکاران می گوئیم، نفرین و باز هم نفرین بر همه آن ظالمان و اعوان و انصارشان!
و سلام ویژه و درود خدا بر تو ای مولای ما ای حسین جان و برجد بزرگوارت پیامبر اکرم (ص) وآل طاهرینش.
به امید بسط و گسترش فرهنگ عاشورا و جاودانگی اهداف قیام و نهادینه شدن مرام و مسلک امام شهیدان!...
ما را دریاب ای پیشواى شهید!
*****
(نژاد-1400) محرم الحرام
منبع : زیارت امام حسین (ع)
راه راست
بنام پروردگار هستی بخش مهربان
پروردگارا !
تو را سپاس می گوئیم که ما را بر دیگر مخلوقات خود برتری دادی و بما برای رسیدن به تکامل عقل و اندیشه و شعور و ادراک عطا فرمودی و برای هدایت و راهنمائی ما یکصد و بیست و چهار هزار پیغمبر فرستادی و با آخرین پیامبرت، قرآن روشنگر را نازل فرمودی و دین خود اسلام را کامل نمودی و جانشینان برحقش، دوازده امام معصوم را ولایت بخشیدی و برای هدایت ما تعیین فرمودی که آخرین آنها از نظرها غائب بوده و به جهانیان بشارت دادی به ظهورش و عدالت گستری اش و برقراری حکومت جهانی خود بدست توانای ایشان.
پروردگارا ! از تو می خواهیم عنایات و الطاف خاص خود را شامل حال ما بگردان و همه ما و آیندگان ما را به راهِ راست، راه کسانی که بر آنها نعمات بیکرانت را ارزانی داشتی، راه کسانی که پایبند به عهدت بودند، راه پیامبر (ص) و امامان معصوم (ع)، راه شهدای والامقام و راه اولیائت هدایت فرما و در این راه ثابت قدم نگه دار،
ما را از هرگونه کجروی، لغزش، خطا، اشتباه و انحراف به بیراهه ها در امان دار و قدرت تشخیص خوب و بد، حق و باطل و راه و بیراه را به ما عنایت فرما !
خدایا، به همه آنهائی که دین و شریعت تو را بما رساندند و این راه را بما نشان دادند و چراغ راه ما را روشن نگه داشتند و رهنمای ما بودند، پاداش نیکو عنایت فرما و رحمت واسعه خودت را شامل حالشان گردان و بر طول عمر همه خدمتگزاران به اسلام و مسلمین بیفزا و در فرج آقایمان امام زمان (عج) تعجیل فرما و حکومت جهانی اش را برقرار و طول حکومت و حیاتش را فزونی بخش و ما را از منتظران واقعی ظهور حضرتش و از سربازانَش قرار ده و همه مسلمانان و شیعیان بویژه پیروان، مریدان و یاران حضرت را به نهایت آرزوهای دینی و دنیوی و آخرتی شان برسان، زیرا تو بر هر کاری توانایی !
امام زمان عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف
بنام پروردگار هستی بخش مهربان
خدایا!
درود فرست بر ولی‌ِّ خود، آن آخرین حجتت در زمین و احیاگر دین رسولت و قائم آل محمد و امید همه منتظران، حجت ابن الحسن العسکری، حضرت مهدی ارواحنا و ارواح العالمین له الفداه
آنکه حیات بخش راه و روشت و بپا دارنده فرمانت و دعوت کننده به سویت و رهنمای به هستی ات و حجّت بر آفریدگانت و جانشینت در زمین و گواه تو بر بندگانت است
خدایا!
یاری‌اش را اقتدار بخش و عمرش را طولانی ساز و زمین را به طول بقایش بیارای !
خدایا!
او را از ستم حسودان بازدار و از گزند مکاران پناه ده و اراده‌ی بیدادگران را از او دفع کن و از دست گردنکشانش رهایی‌بخش !
خدایا!
به او عطا کن برای خودش و فرزندانش و پیروانش و رعیتش و خاصانش و همه آنان که فرمانش برند و دشمنانش و همه اهل دنیا آنچه دیدگانش را به آن روشن کنی و دلش را به آن شاد نمایی و او را در دنیا و آخرت به برترین آرزوهایش برسان، به یقین تو بر هر کاری توانایی.
خدایا!
به دست او آنچه را از دینت فراموش شده تازه گردان و آنچه را از معانی کتابت تغییر یافته زنده کن و آنچه از احکامت دگرگون شده را آشکار ساز تا آنکه دینت به وسیله او و به دست او شاداب، نوین، ناب و بی‌آلایش گردد آنچنان که شکی در آن نماند و شبهه ای با آن نباشد و باطل و بدعتی همراه آن نماند.
خدایا!
هر تاریکی و تیرگی را با نورش روشنی بخش، با استواری اش هر بدعتی را ویران کن و با پایداریش هر گمراهی را برطرف کن و به دست او پشت هر گردنکشی را با پایداریش بشکن و آتش هر آشوبی را با شمشیر او خاموش کن و ستم هر ستمگری را با عدل او نابود ساز و فرمانش را بر هر فرمانی چیره گردان و هر سلطنتی را به سلطنتش خوار فرما !
خدایا!
هرکه را که آهنگ او کند به ذلّت نشان و هر که را با او دشمنی ورزد هلاک ساز و کیفر کن، هر که با او نیرنگ بازد و هرکه حقش را انکار کند و فرمانش را سبک شمارد و در خاموش کردن نورش بکوشد و فرونشاندن یادش را بخواهد از ریشه برکن !
اللهم عجّل لولیّک الفرج و العافیه والنصر
چهارده معصوم علیهم السلام
( خاندان عصمت و طهارت )
بنام پروردگار هستی بخش مهربان
خدایا ! درود فرست بر چهارده معصوم پاک و منزه، درود فرست بر محمّد مصطفی و علی مرتضی و فاطمه زهرا و حسن خشنود از قضا و حسین پاک گشته و شهید کربلا و همه جانشینانی که چراغهای تاریکی و نشانه‌های هدایت و مشعل‌های فروزان تقوی و دستاویز و رشته استوار و راه راست هستند!
خدایا ! بر آن سرور زنان عالم، دومین معصوم، دختر رسول مکرم و مادر ائمه و همسر امام علی، حضرت فاطمه زهرا درود فرست !
خدایا ! درود فرست بر آن برهان خود، وصیّ و جانشین پیامبر و پیشوای ما شیعیان و اولین امام معصوم، سرسلسله امامت و ولایت، امیرمؤمنان، مولای متقیان حضرت علی، وارث رسولان و پیشوای نیکان با چهره‌های درخشان و سرور جانشینان!
و بر دومین امام معصوم ما حضرت حسن بن علی، امام مجتبی، پیشوای مؤمنان و وارث رسولان هم درود فرست!
و همچنین درود فرست بر سومین امام معصوم ما، حضرت اباعبدالله، امام حسین بن علی، پیشوای مؤمنان و وارث رسولان و سالار شهیدان کربلا و رهبر نهضت عاشورا !
وهمینطور بر بقیه امامان و پیشوایان مؤمنان و وارثان رسولان و براهین خود، ستارگان تابناک آسمان امامت و ولایت، حضرت امام زین العابدین، علی بن الحسین و حضرت امام باقر، محمّد بن علی و بر حضرت جعفر بن محمّد، امام صادق و بر حضرت امام کاظم، موسی بن جعفر و بر حضرت امام رضا، علی بن موسی و بر حضرت امام جواد، محمّد بن علی و بر حضرت امام هادی، علی بن محمّد و بر حضرت امام عسکری، حسن بن علی و بر آن عدالت گستر آخرالزمان، یادگار پیامبران و امامان و هدایتگر هدایت یافته، پیشوای مؤمنان، وارث رسولان و آخرین امام ما و آخرین حجت و برهان خود، حضرت حجه ابن الحسن، صاحب الزمان و منجی عالم بشریت درود فرست و در فرجش تعجیل بفرما !
خدایا ! از تو می خواهیم بر محمّد و خاندانش و برآن پیشوایان رهنما و عالمان راست‌گو، نیکان پرهیزگار، آنان که ستون‌های دین تو، پایه‌های توحیدت و تفسیر کنندگان وحی‌ات و حجّت‌های تو بر آفریده‌هایت و جانشینان تو در زمینت هستند، هم آنان که برای خود اختیار کردی و بر بندگانت برگزیدی و برای دینت پسندیدی و به شناخت خویش اختصاص دادی و به کرامت خود بزرگی‌شان بخشیدی و به رحمتت فروگرفتی و به نعمتت پروراندی و به حکمتت ایشان را تغذیه کردی و لباس نور بر اندامشان پوشاندی و مقامشان را در ملکوتت بلند گردانیدی و در پوشش و حمایت فرشتگانت درآوردی و به وجود پیامبرت که درود تو بر او و خاندان مطهرش باد، برجستگی و برتری بخشیدی، درود فراوان فرستی !
درودی پاکیزه، فزاینده، فراوان، پیوسته و خوشایند که جز تو به آن احاطه نیابد و جز دانش تو آن را فرا نگیرد و کسی جز تو شماره نکند
اللهم صل علی محمد و آل محمد
رسول گرامی اسلام
( پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم )
به نام خدا
به نام آن خدائی که هستی بخش و رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است ...
و درود خدا بر پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم و خاندان مطهرش،
خدایا!
درود فرست بر پیامبر عظیم الشان ما حضرت ختمی مرتبت، محمّد مصطفی و خاندان مطهرشان،
آن سرور فرستادگان و پایان‌بخش پیامبران، و آن برهان و برگزیده ات در عالم،
خدایا !
درود فرست بر انتخاب شده خود در ملکوت، که پاکیزه از هر آفت، پاک از هر عیب است، همان که از او آرزوی نجات برند و امید شفاعت از او دارند، آنکه دین خدا به او واگذار گشته !..
پروردگارا !
بنیادش را عزت و افتخار بخش و برهانش را بزرگ گردان و حجّت او را پیروز فرما و مقام و رتبه اش را برافراز و نورش را برافروز و رویش را سپید فرما و احسان عطایش نما و به او جایگاه و دست آویز و رتبه بلند عنایت فرما و او را در جایگاه ستوده ای که گذشتگان و آیندگان به آن رشک برند، برانگیز!...
اللهم صل علی محمد و آل محمد